ถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือ Vs กล้องคอมแพค
เดี๋ยวนี้การถ่ายรูปเป็นเรื่องง่าย ๆ แค่หยิบมือถือขึ้นมากดถ่าย เรามีมีรูปถ่ายสวย ๆ พร้อมอัพลงโซเชียล บอกโลกให้รับรู้ถึงไลฟ์สไตล์เก๋ ๆ ของคุณในทันทีทันใด
มันง่ายมากจนเราแทบจึงนึกภาพมนุษย์ช่างกล้องผู้ทดทน แบกกล้องยักษ์และเลนส์อีกเต็มกระเป๋า พร้อมขาตั้งกล้องไปไหนต่อไหนด้วยเหมือนเพื่อนคู่ใจไม่ค่อยจะออกแล้ว (จริง ๆ แล้วแบบนั้นก็ยังพอมีอยู่บ้างสำหรับช่างภาพมืออาชีพจริง)
ในยุคที่ smartphone ตอบโจทย์ทุกอย่าง พกอันเดียวก็เอาอยู่ การถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือก็ดูจะเป็นคำตอบที่ดี ถ่ายแล้วก็อัพได้เลยทันทีทันได้ รูปไม่ถูกใจก็มีแอพมากมายให้เลือกโหลดกันมาแต่งภาพ แถมมือถือสมัยนี้กล้องก็ไม่ใช่เล่น ๆ ทั้งความคมชัด ความละเอียดนี่เรียกได้ว่า ถ้าถ่ายดี ๆ คอนดิชั่นอำนวย บางรูปแยกไม่ออกเลยว่าถ่ายจากมือถือหรือถ่ายจากกล้องโปร
ข้าพเจ้าก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือ ใครจะไม่ชอบหละ ใช่ง่าย พกสะดวก เพราะยังไง ๆเราก็เอามันติดตัวไปด้วยทุกที่ นึกอยากถ่ายตอนไหนก็แค่ยกขึ้นมาหามุมแล้วกดถ่าย ไม่ต้องมีความรู้เรื่องเลนส์ สปีดชัตเตอร์ หรือค่า F ใด ๆ เลย แค่ดูรูปที่หน้าจอให้สวยถูกใจก่อนกดเป็นพอ
จริง ๆ แล้วก่อนยุค smartphone จะเข้ามาเทคโอเวอร์ทุกสิ่งอย่างนั้น ข้าพเจ้าก็เคยแอบมีกล้องดิจิตอนกับเขาอยู่เหมือนกัน เป็นก้องคอมแพคตัวเล็ก ๆ พกง่าย canon ixus (ซื้อรุ่นนี้เพราะแอบชอบพรีเซนเตอร์ พอลล่า เทเลอร์ มาก) แม้มันจะเป็นกล้องตัวเล็กพกง่าย แต่ในชีวิตจริง เราก็ไม่ค่อยจะพกกล้องไปไหนมาไหนด้วยนักหรอก หากไม่ตั้งใจแน่วแน่ว่าวันนี้หละ ฉันจะไปถ่ายรูป !!! กล้องตัวนั้นเลยถูกใช้งานจริง ๆ ไปไม่กี่ครั้ง เน้นเฉพาะวันไปเที่ยว
จนมาถึงยุค smartphone ครองโลก การถ่ายรูปเป็นส่วนหนึ่งในกิจวัตรประจำวันไป จะกินอะไรก็ขอถ่ายรูปก่อน จะดูหนังก็ต้องถ่ายรูปตั๋วในมือแล้วโพสก่อน เจอหมาแมววิ่งตัดหน้า ก็ต้องถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
นั้นคงเป็นตอนที่ข้าพเจ้าได้หันมาถ่ายรูปอย่างจริงจัง (พร้อม ๆ กับผู้คนทั่วโลก) แรก ๆ ก็ถ่ายรูปดอกไม้ไปโพสอวดเพื่อน ๆ พี่ๆ ในเฟส ในไอจี ว่าปลูกต้นไม้เก่ง ออกดอกงาม
ซึ่งแท้จริงก็แอบขึ้โกงบ่อย ๆ โดยการใช้มุมกล้องให้มันดูดี ดอกใหญ่ ช่องาม ทั้งที่ของจริงมันก็ไม่ได้ดูดีอะไรขนาดนั้นหรอก พอทำบ่อย ๆ เข้า เลยรู้ตัวว่าเป็นคนถ่ายรูปใช้ได้อยู่เหมือนกัน (วัดจากกระแสที่ทุกคนเชื่อว่าดอกไม้ที่บ้านสวยจริง ๆ)
ก็เลยถ่ายรูปเล่นมาเรื่อย ๆ จาก iphone 5 ซึ่งทนมาก ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ก็มีอันต้องสิ้นชีพไป เลยเปลี่ยนเป็น iphone 7 plus ซึ่งกล้องมันดีขึ้นมาก มากจนถึงขั้นที่ว่าดันให้ข้าพเจ้าสอบผ่าน photographer ของเว็บ shutterstock ได้โดยการถ่ายรูปสับปะรดบ้าน ๆ ที่ถูกวางไว้ในครัวแค่ลูกเดียว
หลังจากนั้นข้าพเจ้าก็สนุกสนานมากกับการถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือ ถ่ายแล้วเลือกรูปดี ๆ ส่งไปให้เว็บ shutterstock รีวิว เขาก็จะบอกกลับมาว่ารูปผ่านหรือไม่ ถ้าไม่ผ่าน ไม่ผ่านเพราะเหตุใด
ข้าพเจ้าพบว่า กล้องมือถือธรรมดา ๆ ก็ถ่ายรูปได้ระดับที่เว็บขายภาพยอมรับ แต่ก็มีบางรูปที่ไม่ผ่าน มักจะถูกติมาในลักษณะ รูปเบลอ หลุดโฟกัส มีนอยด์
ตอนแรกก็ไม่ค่อยจะเข้าใจว่ามันคืออะไร(วะ) ดูในโทรศัพท์ก็ดูสวย ดูชัดดีนี่น่า ทำไมถึงบอกว่าไม่ชัด
มารู้ทีหลังว่าคนตรวจรูปเขาขยายรูปดู รูปบางรูปดูในโทรศัพท์ก็ชัดสวยดี แต่พอขยายแล้วก็จะเจอว่าภาพเบลอ หลุดโฟกัส หรือแอบมีนอยด์เยอะได้
จริง ๆ ถ้าคอนดิชั่นดี ๆ แสงพอ มือไม่สั่น ปัญหาพวกนี้ก็ไม่เกิดกับกล้องมือถือนะ เอาเป็นว่ามันไม่ใช่เหตุผลที่ควรต้องซื้อกล้องใหม่อีกตัวหรอก เพราะตามสถิติแล้ว พบว่ามีรูปอยู่แค่ประมาณไม่ถึง 10 % ที่โดย not approved
เหตุผลจริง ๆ ที่ตัดสินใจซื้อกล้องอีกตัวคือ เวลาถ่ายรูปดอกไม้ นก ผีเสื้อ แล้วโฟกัสรูปอะไรที่มันเล็ก ๆ เช่นหยดน้ำบนกลีบดอกไม้ หรือเต่าทองตัวเล็ก ๆ มันจะหลุดโฟกัส ปัญหาอีกอย่างของกล้องมือถือก็คือเลนส์มือถือจะมีความสามาถจำกัด ซูมไกล ๆ ไม่ได้ ถ้าหากเห็นนกโพสท่าอยู่บนกิ่งไม้ คุณก็ไม่สามารถเก็บภาพนั้นมาได้หรอกนะ แม้ว่านกมันจะให้ท่าขนาดไหนก็ตาม หรือไม่สามารถจับภาพวินาทีที่ผีเสือมันกำลังกระพือปีกบินได้
นี้คือสาเหตุจริง ๆ ที่ตัดสินใจว่าควรมีกล้องอีกตัว แต่ก็ไม่ชอบพกอะไรใช้เยอะ ๆ จะซื้อกล้องที่เปลี่ยนเลนส์ได้ก็งง ยิ่งมีออฟชั่นให้เลือกเยอะก็คงจะยิ่งงงจนตัดสินใจไม่ถูกว่าะใช้เลนส์อะไรดีตอนไหนดี จริง ๆ ก็อยากได้กล้องที่ถ่ายแนว macro ได้เจ๋ง ๆ อยู่หรอกนะ แต่เห็นขนาดกล้อง ขนาดเลนส์และอุปกรณ์เสริมแล้ว คิดได้ว่าพกครั้งเดียวก็คงจะเลิกถ่ายไปเลย (เพราะแขนหัก)
หวยเลยมาออกที่กล้องคอมแพค พกสะดวก แต่คอมแพคส่วนใหญ่ก็คุณภาพไม่ค่อยต่างจากกล้องมือถือเท่าไหร่ ยกเว้นบางรุ่นที่ออกแบบมาให้สู้กับกล้องโปรได้ (บ้างรุ่นนี้ถ่ายพระจันทร์ได้สวย ๆเลย)
เลยตัดสินใจซื้อตัวนี้มา
" canon g7x mark II " กล้องคอมแพค ตัวเล็ก ซูมไกล มันซูมได้มาก การใช้งานก็เลยหลากหลายกว่า น่าจะตอบโจทย์ที่สุดแล้วของกล้องที่พกง่าย ไม่เยอะ
ตอนซื้อมาวันแรก ๆ ใช้ไม่ค่อยเป็น งง ๆ กับขั้นตอนการปรับนั้นปรับนี้ ฟังก์ชั่นเยอะแยะไปหมด ไม่ชินเลย
ชอบแบบแตะ ๆ แล้วกดถ่ายเลยแบบมือถือมากกว่าอีก ><
แต่ไหน ๆ ก็ซื้อมาแล้ว เอาน่า ลองเล่นดูซักหน่อย (ไม่งั้นคงต้องเสียดายตังค์แย่เลย )
จับมาได้วันสองวัน ก็เริ่มเข้าที่เข้าทางขึ้น แม้ว่ายังใช้มันได้ไม่เต็มศักยภาพก็เถอะ (โหมดเยอะจนขณะนี้ ยังเรียนรู้ได้ไม่หมดเลย)
เท่าที่ดู canon g7x mark II จะให้ภาพที่ดูละมุนกว่าจาก iphone 7 plus อยู่เล็กน้อย
แต่ถ้าคอนดิชั่นไม่ดี เช่นแสงน้อย แน่นอนว่า canon g7x mark II ทำได้ดีกว่า
คิดว่าโดยรวมแล้ว canon g7x mark II จะให้ความรูปสึกภาพที่อิ่มสวย สมจริงกว่า แต่กล้องมือถือก็ไม่ได้แย่นะ หลายรูปทำได้สูสีเลยทีเดียว
ด้วยฟังก์ชั่นที่มากมาย (จนแอบเวียนหัว) เลยมีลูกเล่นให้ถ่ายภาพได้หลากหลายกว่ากล้องมือถือ เรียกว่ามีมันไว้ ช่วยเก็บงานที่เกินกำลังกล้องมือถือก็แล้วกันนะ ^^
มันง่ายมากจนเราแทบจึงนึกภาพมนุษย์ช่างกล้องผู้ทดทน แบกกล้องยักษ์และเลนส์อีกเต็มกระเป๋า พร้อมขาตั้งกล้องไปไหนต่อไหนด้วยเหมือนเพื่อนคู่ใจไม่ค่อยจะออกแล้ว (จริง ๆ แล้วแบบนั้นก็ยังพอมีอยู่บ้างสำหรับช่างภาพมืออาชีพจริง)
ในยุคที่ smartphone ตอบโจทย์ทุกอย่าง พกอันเดียวก็เอาอยู่ การถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือก็ดูจะเป็นคำตอบที่ดี ถ่ายแล้วก็อัพได้เลยทันทีทันได้ รูปไม่ถูกใจก็มีแอพมากมายให้เลือกโหลดกันมาแต่งภาพ แถมมือถือสมัยนี้กล้องก็ไม่ใช่เล่น ๆ ทั้งความคมชัด ความละเอียดนี่เรียกได้ว่า ถ้าถ่ายดี ๆ คอนดิชั่นอำนวย บางรูปแยกไม่ออกเลยว่าถ่ายจากมือถือหรือถ่ายจากกล้องโปร
ข้าพเจ้าก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือ ใครจะไม่ชอบหละ ใช่ง่าย พกสะดวก เพราะยังไง ๆเราก็เอามันติดตัวไปด้วยทุกที่ นึกอยากถ่ายตอนไหนก็แค่ยกขึ้นมาหามุมแล้วกดถ่าย ไม่ต้องมีความรู้เรื่องเลนส์ สปีดชัตเตอร์ หรือค่า F ใด ๆ เลย แค่ดูรูปที่หน้าจอให้สวยถูกใจก่อนกดเป็นพอ
จริง ๆ แล้วก่อนยุค smartphone จะเข้ามาเทคโอเวอร์ทุกสิ่งอย่างนั้น ข้าพเจ้าก็เคยแอบมีกล้องดิจิตอนกับเขาอยู่เหมือนกัน เป็นก้องคอมแพคตัวเล็ก ๆ พกง่าย canon ixus (ซื้อรุ่นนี้เพราะแอบชอบพรีเซนเตอร์ พอลล่า เทเลอร์ มาก) แม้มันจะเป็นกล้องตัวเล็กพกง่าย แต่ในชีวิตจริง เราก็ไม่ค่อยจะพกกล้องไปไหนมาไหนด้วยนักหรอก หากไม่ตั้งใจแน่วแน่ว่าวันนี้หละ ฉันจะไปถ่ายรูป !!! กล้องตัวนั้นเลยถูกใช้งานจริง ๆ ไปไม่กี่ครั้ง เน้นเฉพาะวันไปเที่ยว
จนมาถึงยุค smartphone ครองโลก การถ่ายรูปเป็นส่วนหนึ่งในกิจวัตรประจำวันไป จะกินอะไรก็ขอถ่ายรูปก่อน จะดูหนังก็ต้องถ่ายรูปตั๋วในมือแล้วโพสก่อน เจอหมาแมววิ่งตัดหน้า ก็ต้องถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
นั้นคงเป็นตอนที่ข้าพเจ้าได้หันมาถ่ายรูปอย่างจริงจัง (พร้อม ๆ กับผู้คนทั่วโลก) แรก ๆ ก็ถ่ายรูปดอกไม้ไปโพสอวดเพื่อน ๆ พี่ๆ ในเฟส ในไอจี ว่าปลูกต้นไม้เก่ง ออกดอกงาม
ซึ่งแท้จริงก็แอบขึ้โกงบ่อย ๆ โดยการใช้มุมกล้องให้มันดูดี ดอกใหญ่ ช่องาม ทั้งที่ของจริงมันก็ไม่ได้ดูดีอะไรขนาดนั้นหรอก พอทำบ่อย ๆ เข้า เลยรู้ตัวว่าเป็นคนถ่ายรูปใช้ได้อยู่เหมือนกัน (วัดจากกระแสที่ทุกคนเชื่อว่าดอกไม้ที่บ้านสวยจริง ๆ)
ก็เลยถ่ายรูปเล่นมาเรื่อย ๆ จาก iphone 5 ซึ่งทนมาก ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ก็มีอันต้องสิ้นชีพไป เลยเปลี่ยนเป็น iphone 7 plus ซึ่งกล้องมันดีขึ้นมาก มากจนถึงขั้นที่ว่าดันให้ข้าพเจ้าสอบผ่าน photographer ของเว็บ shutterstock ได้โดยการถ่ายรูปสับปะรดบ้าน ๆ ที่ถูกวางไว้ในครัวแค่ลูกเดียว
หลังจากนั้นข้าพเจ้าก็สนุกสนานมากกับการถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือ ถ่ายแล้วเลือกรูปดี ๆ ส่งไปให้เว็บ shutterstock รีวิว เขาก็จะบอกกลับมาว่ารูปผ่านหรือไม่ ถ้าไม่ผ่าน ไม่ผ่านเพราะเหตุใด
ข้าพเจ้าพบว่า กล้องมือถือธรรมดา ๆ ก็ถ่ายรูปได้ระดับที่เว็บขายภาพยอมรับ แต่ก็มีบางรูปที่ไม่ผ่าน มักจะถูกติมาในลักษณะ รูปเบลอ หลุดโฟกัส มีนอยด์
ตอนแรกก็ไม่ค่อยจะเข้าใจว่ามันคืออะไร(วะ) ดูในโทรศัพท์ก็ดูสวย ดูชัดดีนี่น่า ทำไมถึงบอกว่าไม่ชัด
มารู้ทีหลังว่าคนตรวจรูปเขาขยายรูปดู รูปบางรูปดูในโทรศัพท์ก็ชัดสวยดี แต่พอขยายแล้วก็จะเจอว่าภาพเบลอ หลุดโฟกัส หรือแอบมีนอยด์เยอะได้
จริง ๆ ถ้าคอนดิชั่นดี ๆ แสงพอ มือไม่สั่น ปัญหาพวกนี้ก็ไม่เกิดกับกล้องมือถือนะ เอาเป็นว่ามันไม่ใช่เหตุผลที่ควรต้องซื้อกล้องใหม่อีกตัวหรอก เพราะตามสถิติแล้ว พบว่ามีรูปอยู่แค่ประมาณไม่ถึง 10 % ที่โดย not approved
เหตุผลจริง ๆ ที่ตัดสินใจซื้อกล้องอีกตัวคือ เวลาถ่ายรูปดอกไม้ นก ผีเสื้อ แล้วโฟกัสรูปอะไรที่มันเล็ก ๆ เช่นหยดน้ำบนกลีบดอกไม้ หรือเต่าทองตัวเล็ก ๆ มันจะหลุดโฟกัส ปัญหาอีกอย่างของกล้องมือถือก็คือเลนส์มือถือจะมีความสามาถจำกัด ซูมไกล ๆ ไม่ได้ ถ้าหากเห็นนกโพสท่าอยู่บนกิ่งไม้ คุณก็ไม่สามารถเก็บภาพนั้นมาได้หรอกนะ แม้ว่านกมันจะให้ท่าขนาดไหนก็ตาม หรือไม่สามารถจับภาพวินาทีที่ผีเสือมันกำลังกระพือปีกบินได้
นี้คือสาเหตุจริง ๆ ที่ตัดสินใจว่าควรมีกล้องอีกตัว แต่ก็ไม่ชอบพกอะไรใช้เยอะ ๆ จะซื้อกล้องที่เปลี่ยนเลนส์ได้ก็งง ยิ่งมีออฟชั่นให้เลือกเยอะก็คงจะยิ่งงงจนตัดสินใจไม่ถูกว่าะใช้เลนส์อะไรดีตอนไหนดี จริง ๆ ก็อยากได้กล้องที่ถ่ายแนว macro ได้เจ๋ง ๆ อยู่หรอกนะ แต่เห็นขนาดกล้อง ขนาดเลนส์และอุปกรณ์เสริมแล้ว คิดได้ว่าพกครั้งเดียวก็คงจะเลิกถ่ายไปเลย (เพราะแขนหัก)
หวยเลยมาออกที่กล้องคอมแพค พกสะดวก แต่คอมแพคส่วนใหญ่ก็คุณภาพไม่ค่อยต่างจากกล้องมือถือเท่าไหร่ ยกเว้นบางรุ่นที่ออกแบบมาให้สู้กับกล้องโปรได้ (บ้างรุ่นนี้ถ่ายพระจันทร์ได้สวย ๆเลย)เลยตัดสินใจซื้อตัวนี้มา
" canon g7x mark II " กล้องคอมแพค ตัวเล็ก ซูมไกล มันซูมได้มาก การใช้งานก็เลยหลากหลายกว่า น่าจะตอบโจทย์ที่สุดแล้วของกล้องที่พกง่าย ไม่เยอะ
ตอนซื้อมาวันแรก ๆ ใช้ไม่ค่อยเป็น งง ๆ กับขั้นตอนการปรับนั้นปรับนี้ ฟังก์ชั่นเยอะแยะไปหมด ไม่ชินเลย
ชอบแบบแตะ ๆ แล้วกดถ่ายเลยแบบมือถือมากกว่าอีก ><
แต่ไหน ๆ ก็ซื้อมาแล้ว เอาน่า ลองเล่นดูซักหน่อย (ไม่งั้นคงต้องเสียดายตังค์แย่เลย )
จับมาได้วันสองวัน ก็เริ่มเข้าที่เข้าทางขึ้น แม้ว่ายังใช้มันได้ไม่เต็มศักยภาพก็เถอะ (โหมดเยอะจนขณะนี้ ยังเรียนรู้ได้ไม่หมดเลย)
แต่ถ้าคอนดิชั่นไม่ดี เช่นแสงน้อย แน่นอนว่า canon g7x mark II ทำได้ดีกว่า
ในคอนดิชั่นดี ๆ ภาพก็ไม่ค่อยต่างกันนักหรอก
ด้วยฟังก์ชั่นที่มากมาย (จนแอบเวียนหัว) เลยมีลูกเล่นให้ถ่ายภาพได้หลากหลายกว่ากล้องมือถือ เรียกว่ามีมันไว้ ช่วยเก็บงานที่เกินกำลังกล้องมือถือก็แล้วกันนะ ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น